کنگره بین المللی زیست فناوری گیاهان دارویی و قارچ های کوهی

صفحه اصلی / چهارمین کنگره بین المللی و پنجمین همایش ملی زیست فناوری گیاهان دارویی و قارچ های کوهی

تغییرات اسانس و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه دارویی سرخارگل Echinacea purpurea L. در پاسخ به تیمارهای مختلف تغذیه

نویسندگان :

سمانه اسدی صنم¹ بهلول عباس زاده² معصومه لایق حقیقی³ فاطمه عسکری⁴

1- موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور 2- موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور 3- موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور 4- موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور

کلمات کلیدی :

تغذیه،کود بیولوژیک،سوپراکسید دسموتاز،جرماکرن

چکیده :

گیاه سرخارگل، یک گیاه علفی چند ساله از خانواده Asteraceae، بومی شرق و مرکز ایالات متحده است. خواص ضد باکتری، ضد ویروسی، آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی و افزایش قدرت سیستم ایمنی در برابر عوامل بیماری زا، در این گیاه به اثبات رسیده است. خطرات زیست محیطی و بهداشتی کودهای شیمیایی محققان را بر آن داشته است تا نیازهای تغذیه ای گیاهان را با استفاده از کودهای آلی و بیولوژیکی تامین کنند. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات کودهای آلی و بیولوژیکی بر فعالیت آنتی اکسیدانی و عملکرد و ترکیب اسانس E. purpurea انجام شد. تیمارها شامل مصرف کودهای شیمیایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (N50P25K25؛ N75P35K35 و N100P35K35 کیلوگرم در هکتار)، کود دامی (30، 60 و 90 تن در هکتار)، ورمی کمپوست (5، 10 و 15 تن در هکتار)، N50P25K25 با ورمی کمپوست 5 تن در هکتار، کودهای بیولوژیک شامل. intraradaices + G. mosseae G. ، Azopirillum + Pseudomonas، Thiobacillus با 5 تن در هکتار ورمی کمپوست و Thiobacillus با 250 کیلوگرم در هکتار گوگرد بودند. بیشترین فعالیت آنزیم SOD (5/63 واحد بر گرم وزن تر) در تیمار تلفیقی Azospirillum+Pseudomonas مشاهده شد. تلقیح خاک با باکتری Azospirillum+Pseudomonas (Pseudo+Azo)، بیشترین تأثیر را بر فعالیت آنزیم POD (05/1 واحد بر گرم وزن تر) داشت. مقادیر مختلف ورمی‌کمپوست باعث افزایش فعالیت آنزیم های APX و CAT در برگ سرخارگل به ترتیب با (14/57 و 45/10 واحد بر گرم وزن تر) شد. بیشترین فعالیت آنزیم PPO (822/0 واحد بر گرم وزن تر) در تیمار N100P75K75 به دست آمد. در سال اول و دوم کشت، بیشترین عملکرد اسانس گل سرخارگل در تیمار N50P25K25 + 30 تن در هکتار کود دامی (N50P25K25+manure-30) به ترتیب با 7/11 و 16/7 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. در بررسی ترکیبات اسانس گل سرخارگل 31 ترکیب شناسایی شد که حاکی از این بود که جرماکرن غالب‏ترین جزء اسانس در سال اول و جرماکرن و برگاموتن در سال دوم بودند. E-کاریوفیلن، P-سیمن و آلفا-فلاندرن از دیگر ترکیبات شناسایی شده بود. بیشترین مقدار جرماکرن در سال اول در تیمار کودی N50P25K25 و در سال دوم در تیمار کودی NPK + 30 تن کود دامی ثبت شد.